Κι έρχεται η ώρα που δεν καταλαβαίνεις ΤΙ έκανες ΠΑΛΙ λάθος…
… σου’ χω νέα ντάρλινγκ:
Ο, ΤΙ και να κάνεις ΠΑΝΤΑ κάποιος θα βρει να πει κάτι αρνητικό!
Τα είπε καλά η Taylor κι ακόμα καλύτερα το Life Story!
Αν σε στήριξαν ΌΛΟΙ οι φίλοι σου στις επιλογές σου, στην πάροδο του χρόνου, σε παρακαλώ επικοινώνησε με τη γραμματέα του Life Stories. Θα χρειαστούμε το δείγμα σου για περαιτέρω έρευνα!
Αν έβαλες τα δυνατά σου να λάμψεις με την εμφάνισή σου και σου είπαν ΌΛΟΙ “ΟΥΑΟΥ”, διακρίνεσαι κι εσύ για περαιτέρω έρευνα!
Τέλος, αν κατάφερες να χάσεις τα παραπανίσια σου κιλά και δε βρέθηκε ένας να σου πει “Ποπό, βρε πουλάκι μου, πώς αδυνάτισες έτσι;” με ύφος τύπου “Τι να τραβάει, το δόλιο;” μάντεψε! Θέλουμε να καταγράψουμε και το δικό σου δείγμα!
Δε θα σε ρωτήσω… ταυτίζεσαι και τo ξέρω!
Όχι, άλλαξα γνώμη! Θα σε ρωτήσω το εξής και θέλω την ειλικρινή σου απάντηση:
Βάζεις χέρι στη φωτιά και ποπό σε καρφιά ότι δεν έχεις ρίξει ΠΟΤΕ φαρμάκι σε κάποιον (έστω κι άθελά σου);
Θύματα είμαστε όλοι! Δυστυχώς, όμως, είμαστε όλοι και θύτες!
Βομβαρδιζόμαστε καθημερινά από τον προγραμματισμό του “Δες τι έβαλε/έκανε/είπε” κι, άθελά μας ακόμα, έρχεται η στιγμή που βγάζουμε κακία… γιατί αυτό ακούμε/βλέπουμε γύρω μας οπότε το μιμούμαστε!
Σκέψου μόνο τα παιχνίδια και τις εκπομπές της σημερινής τηλεόρασης. Είναι όλα στημένα με τέτοιο τρόπο ώστε να κάτσεις στον καναπέ και να κράζεις αυτό που βλέπεις!
Τα τελευταία χρόνια κι αφού έχω πληγωθεί πολύ στο παρελθόν από άδικη και σκληρή κριτική (δε χρειάζεται να ακούς τα πάντα, πολλές φορές μια ματιά σου μόνο φτάνει αεροπλάνο να με κάνει – με την κακή έννοια) και ΦΥΣΙΚΑ έχω υπάρξει κι εγώ πολύ σκληρή σε άλλες περιπτώσεις (πάντα πιστεύοντας ότι έτσι βοηθάω) παλεύω να είμαι δίκαιη και να αποφεύγω να πάρω θέση εάν δε μου ζητηθεί! Επίσης εφαρμόζω την τεχνική “Εστιάζομαι στα θετικά” και πέρα από το ότι βοηθάει εμένα προσωπικά να νιώθω λιγότερο τοξική, γίνομαι πιο συμπαθής στους γύρω και δημιουργώ καλύτερες σχέσεις.
Δυστυχώς, το πιο δύσκολο είναι με τους πολύ κοντινούς μου ανθρώπους! Άλλωστε ξέρεις πώς πάει… πληγώνεις περισσότερο αυτόν που αγαπάς πιο πολύ! Για κάποιο λόγο νομίζουμε πως οι δικοί μας ανθρώποι είναι οι πιο ανθεκτικοί. Επίσης κάποιος μας είπε πως έχουμε δικαίωμα να τους ασκούμε κριτική! Οοοοοχι φίλε μου… ΛΑΘΟΣ!
Αυτό το άρθρο, προφανώς, δεν αφορά τους δικούς μας ανθρώπους αλλά τους ξένους. Αφορά αυτούς που νομίζουν ότι σε γνωρίζουν αλλά δεν έχουν ιδέα ποιός είσαι και τι κάνεις πραγματικά. Αφορά αυτούς που ανοίγουν το στόμα τους σε κάθε δυνατή περίπτωση και βρίσκουν (ακόμα κι αν χρειαστεί να σε ξεψειρίσουν) κάτι αρνητικό να πουν για σένα!
Ε λοιπόν, σήμερα, θα σου πω πού έχω καταλήξει σχετικά με αυτούς!
Πρώτον, δεν υπάρχει περίπτωση να σταματήσουν αυτό που κάνουν αν αποφασίσεις να τους αντιμετωπίσεις. Κάθε άλλο! Θα δώσουν περισσότερο πόνο!
Δεύτερον, το κράξιμο πηγάζει από κάποιο αίσθημα ζήλιας κι ανασφάλειας! Ο γεμάτος άνθρωπος, αυτός δηλαδή που έχει λύσει τα θέματα του και είναι χαρούμενος ΒΑΡΙΕΤΑΙ να κάτσει ν’ ασχοληθεί μαζί σου και να σε κράξει!
Τρίτον, το ότι κράζει είναι δικό του πρόβλημα, το ότι χαλιέσαι δικό σου! Γιατί φίλε μου έχει αξία η άποψη του καθένα;
Τέταρτον, το ξέρω ότι είναι δύσκολο, αλλά προσπάθησε να δείξεις κατανόηση κι αγάπη! Ο άνθρωπος που σε κράζει έχει τα θέματά του. Κάτι τον πονάει! Κατά κάποιο τρόπο με αυτή τη συμπεριφορά “ουρλιάζει” για προσοχή κι αγάπη! Μην τρέφεις αυτόν τον πόνο του με περισσότερο μίσος. Δείξε πόσο ανώτερη/ος είσαι και προχώρα! Στο κάτω κάτω, αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης μιας και κάποια στιγμή θα πάψει ν’ ασχολείται μαζί σου (εκτός αν είναι psycho – σ’ αυτήν την περίπτωση 2:10)
Και η φάση συνεχίζεται. Ότι και να γίνει δεν παίζει να αλλάξει όλος κόσμος! Haters gonna hate… η ουσία είναι τι κάνεις εσύ γι’ αυτό;
Μου’ χες λείψει, αλλά μέσα στο καλοκαίρι απέφευγα να γράφω, αφού από τις παραλίες δε με διαβάζεις συχνά! Χρωστούσα, όμως, αυτές τις σκέψεις από καιρό. Ελπίζω να ταυτίστηκες κι ίσως να βοηθήθηκες με κάποιον τρόπο. Αν σου άρεσε αυτό το άρθρο κάνε μου Like και φυσικά, θετικά ή αρνητικά, περιμένω τα σχόλια σου! Μην ξεχάσεις να κάνεις Subscribe για να μη χάσεις κάποιο από τα επόμενα άρθρα. Μέχρι την επόμενη φορά…
Φιλιά, Νίκη
