Για εμάς που γεννηθήκαμε στη χρυσή δεκαετία του ’90, η δυσκολία δεν είναι στον προγραμματισμό μας… οπότε και η πάλη δεν είναι στη σφαίρα της αντιληπτικότητάς μας!
Ακούω συχνά τη φράση “προσπαθώ να…” Τι εννοείς ακριβώς, έχεις καταλάβει;
Τι εννοείς “προσπαθώ να χάσω κιλά”;
Τι εννοείς “προσπαθώ να κόψω το τσιγάρο”;
Τι εννοείς “προσπαθώ να σώσω τη σχέση μου”;
Τι εννοείς “προσπαθώ να φτιάξω τα οικονομικά μου”;
Τι εννοείς “προσπαθώ να πάρω πτυχίο”;
Όταν προσπαθείς, έχεις αποφασίσει ότι θα πετύχεις;
Όταν προσπαθείς, ποιές είναι οι ΠΡΑΞΕΙΣ σου; Είσαι σίγουρος ότι δοκιμάζεις κάθε δυνατό μέσο; Είσαι σίγουρος πως καίγεσαι να πετύχεις; Κι αφού, προσπαθείς… γιατί δεν πετυχαίνεις;
Μήπως για εμάς που μεγαλώνοντας, μάθαμε να είμαστε “βολεμένοι”, τώρα η προσπάθεια αποτελεί μια υπέροχη ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ για να μην ξεβολευόμαστε;
“Προσπάθησα, αλλά δεν τα κατάφερα!” 2 τα πιθανά σενάρια πίσω απ’αυτήν τη φράση:
- Δεν προσπάθησες όντως.
- Δεν ήθελες πραγματικά να πετύχεις.
Έχεις παρατηρήσει ποτέ σε τι συναισθηματική κατάσταση βρισκόσουν όταν πέτυχες κάτι στη ζωή σου (μικρό ή μεγάλο); Πιστεύεις ότι όταν λες “προσπαθώ” βρίσκεσαι στην ίδια συναισθηματική κατάσταση;
Δε σε κατηγορώ… δε σου μαθαίνουν πώς να πετυχαίνεις αλλά πώς να προσπαθείς. Ακόμα χειρότερα σου έμαθαν από παιδί ότι η “προσπάθεια μετράει”, οπότε αν αποτύχεις τι να κάνουμε… σημασία έχει ότι προσπάθησες!
Μη με παραξηγείς. Δεν υποννοώ ότι δεν υπάρχει αποτυχία. Η αποτυχία είναι εκεί για να σε οδηγήσει στην επιτυχία, όχι για ν’αποδείξει σε σένα και το περιβάλλον σου ότι προσπάθησες, οπότε να μπορείς να πάρεις “άφεση”.
Καταλαβαίνεις τώρα, για ποιό λόγο απορώ μήπως η λέξη προσπάθεια είναι μία μεγάλη δικαιολογία;
Γιατί απλά όταν θες ν’αλλάξεις μια κατάσταση (οικονομική, συναισθηματική, οικογενειακή, οτιδήποτε), δε λες π.χ “τέλος η στενοχώρια για τα χρήματα! Είναι πιο σημαντικό για μένα να έχω μεγαλύτερο εισόδημα από το να μένω στην πόλη μου!”. Και φύγε! Μπες σε δράση, δοκίμασε κάτι διαφορετικό, αν δεν αλλάξει κάνε πάλι κάτι διαφορετικό!
Αυτό που μέχρι σήμερα προσπαθούσες να κάνεις, τώρα το κάνεις. Διαφορετικά σταματάς να λες ότι προσπαθείς κι αποδέχεσαι την κατάσταση σου, χωρίς παράπονο και στενοχώρια.
Αν για χρόνια προσπαθείς ν’αδυνατίσεις, όποιες ορμόνες, προβλήματα ή στενοχώριες κι αν μπήκαν στο δρόμο σου και δεν πετύχαινες, αυτό σημαίνει ότι ΠΟΤΕ δε θέλησες απεγνωσμένα ν’ αδυνατίσεις. Πότε δεν ήταν πραγματική προτεραιότητά σου. Γιατί, πολύ απλά, όταν η καρδιά σου ουρλιάζει, για να πετύχει αυτό που θέλει, δεν υπάρχει προσπάθεια! Υπάρχει μόνο αποτέλεσμα.
Σήμερα σε παρακαλώ να σταματήσεις να λες ότι προσπαθείς. Γίνε πιο ειλικρινής με τον εαυτό σου. Μη χαραμίζεις ενέργεια σε κάτι που η καρδιά σου δε ζητά απεγνωσμένα!
Είναι οκ, ν’ αλλάξεις πορεία. Δεν είναι οκ να ισχυρίζεσαι ότι προσπαθείς.
Πάρε το χρόνο σου να προβληματιστείς και ν’ακούσεις την ψυχή σου! Ίσως τότε, βρεις ξανά το λόγο που ξεκίνησες την “προσπάθεια” και τώρα κάνεις τα πράγματα να συμβούν. Αν πάλι όχι, δεν πειράζει… αγάπησε τις επιλογές σου και συνέχισε με νέες!
Παλεύω καθημερινά με το δαίμονα της ευκολίας. Δυστυχώς κι ευτυχώς, προλάβαμε να μεγαλώσουμε στη χρυσή περίοδο και να ενηλικιωθούμε στην περίοδο της κρίσης (κυριολεκτικής & μεταφορικής). Ας μην κρυβόμαστε όμως πίσω από το δάχτυλό μας, αυτά πλέον ανήκουν στο παρελθόν κι εμείς είμαστε άνθρωποι με κοινή λογική.
Αυτή τη φορά, πέρα από τους δικούς μου προβληματισμούς κι ερεθίσματα από το περιβάλλον μου, αφορμή για το άρθρο αποτέλεσε το βιβλίο που διαβάζω αυτήν την περίοδο. Αποφάσισα λοιπόν, μια στο τόσο να σας αναφέρω τα βιβλία που επιλέγω. Αφού διαβάζεις εμένα, εκείνα θα τ’απολαύσεις περισσότερο 🙂 Τώρα διαβάζω το “Ξυπνήστε το γίγαντα μέσα σας” του Anthony Robbins.
Σωστές ή λάθος, έγκαιρες ή άκαιρες αυτές είναι οι σκέψεις μου για την προσπάθεια. Άσε μου τις σκέψεις σου μ’ ένα σχόλιο ακριβώς από κάτω κι αν σου άρεσε το άρθρο κάνε μου Like. Μην ξεχάσεις να κάνεις subscribe στο blog μου για να μη χάσεις κάποιο από τα επόμενα άρθρα. Μέχρι την επόμενη φορά…
Φιλιά, Νίκη
