Φόβος… μία λέξη με αμέτρητες μορφές!
Το Life Story που πρόκειται όμως να μοιραστώ σήμερα μαζί σου αφορά τη μορφή του φόβου που σχετίζεται με τον πόνο!
Πόνεσα όταν έπεσα, ενώ έτρεχα στο νηπιαγωγείο και ξεκίνησα να φοβάμαι μη χτυπήσω, ξανά.
Πόνεσα, όταν παραπάτησα μπροστά σε όλο το δημοτικό και ξεκίνησα να φοβάμαι μην ρεζιλευτώ.
“Πόνεσα” όταν δεν τα πήγα καλά στους βαθμούς των αγγλικών κι έγινε ολόκληρο θέμα στο σπίτι κι έτσι ξεκίνησα να φοβάμαι μην “αποτύχω”, πάλι.
“Πόνεσα” όταν το πρώτο μου αγόρι απλά εξαφανίστηκε και ξεκίνησα να φοβάμαι μήπως με απορρίψουν, άλλη φορά.
“Πόνεσα” όταν κατάλαβα ότι η φίλη μου, μου είπε ψέματα και ξεκίνησα να φοβάμαι μη με κοροιδέψουν, ξανά.
Πόνεσα όταν έκανα για πρώτη φορά εξαγωγή δοντιού κι άρχισα να φοβάμαι μη χρειαστεί να πονέσω, πάλι!
Θα μπορούσα να συνεχίσω να γράφω περιστατικά πόνου, μεταφορικού και κυριολεκτικού, από τη ζωή μου, για ώρες. Είμαι σίγουρη πως κι εσύ το ίδιο…
…η ουσία όμως δεν είναι ο πόνος!
Τι γίνεται με τις αποφάσεις που παίρνουμε μετά τον πόνο;
Τι γίνεται, που επειδή φοβόμουν να μη με απορρίψουν/ κοροιδέψουν/ αποτύχω ξανά κ.ο.κ δεν επέτρεψα στον εαυτό μου να απολαύσει άπειρες στιγμές;
Τι γίνεται, που από το φόβο μην πονέσω, δεν επέτρεψα στον εαυτό μου να ερωτευτεί για πολλά χρόνια;
Τι γίνεται, που από φόβο μην αποτύχω… δεν τολμώ καν να πετύχω;
Είμαι σίγουρη πως μπορείς να πεις σε πολλά “κι εγώ”, απλά γιατί ο φόβος είναι παρόν στη ζωή όλων μας και δυστυχώς είναι ελάχιστα τα στοιχεία στο περιβάλλον ενός ανθρώπου, που του δείχνουν πώς να κλείνει τα μάτια στον πόνο.
Στατιστικά είναι ελάχιστο το ποσοστό των ανθρώπων που, στον πρώτο καιρό της ζωής τους, ένα άτομο, ένα γεγονός, ο αθλητισμός, η παιδεία, οτιδήποτε, τους δίδαξε πώς ο πόνος είναι ΘΕΤΙΚΟΣ!!!
Από τον πόνο έρχεται η αλλαγή, η ανάπτυξη, η επιτυχία!
Χωρίς τον πόνο είναι αδύνατο να έρθει στον κόσμο ένας νέος άνθρωπος!
Χωρίς τον “πόνο” είναι αδύνατο ν’αποκτήσεις πλούτη!
Χωρίς τον “πόνο” είναι αδύνατο ν’αναγνωρίσεις την αληθινή αγάπη!
Χωρίς τον πόνο είναι αδύνατο να γίνεις πρωταθλητής!
Χωρίς τον πόνο είναι αδύνατο ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ!
Σήμερα λοιπόν, ακόμα φοβάμαι! Ακόμα ο πόνος με φρικάρει. Σήμερα όμως, ξέρω ότι μόνο έτσι μπορώ να έχω πρόσβαση στην εξέλιξη. Σήμερα αναγνωρίζω ότι το να κρύβομαι σε μία γυάλα για μην… δε με αφήνει να ζήσω!
Σήμερα επιλέγω να κοιτάξω τον πόνο στα μάτια και να του πω “ευχαριστώ”!
Θα πονέσω ξανά και σίγουρα θα φοβηθώ μήπως πονέσω ξανά…
… θα επιλέξω όμως τον πόνο αντί τη γυάλα, γιατί πλέον ξέρω ότι πίσω από τον πόνο βρίσκεται η ίδια η ζωή <3
Ίσως να επιστρέψω στο θέμα του φόβου στο μέλλον. Προς το παρόν, άσε μου τις σκέψεις με ένα σχόλιο, σχετικά μ’αυτό το άρθρο! Θα ήθελα να δω τη δική σου επαφή με το φόβο του πόνου… μέχρι την επόμενη φορά…
Φιλιά, Νίκη
