Α ναι; Τεχνιτή αναπνοή έκανες;
Κέρατο. Μία λέξη εκατομμύρια συναισθήματα… ή και όχι!
Θέλω να πω ότι υπάρχουμε εμείς που γεμίζουμε αρνητικά συναισθήματα μόνο στην ιδέα του κέρατου (είτε το πάρουμε είτε το δώσουμε) και υπάρχουν κι αυτοί που δεν καταλαβαίνουν τίποτα!
Ας το πάρουμε όμως από την αρχή.
Όταν δύο ανθρώποι έχουν μια κοινή συμφωνία να είναι μαζί (κι εφόσον δεν έχουν συμφωνήσει ότι μπορούν να παίζουν και με άλλους), οποιαδήποτε επαφή με 3ο άτομο είναι κέρατο.
Ναι, κύριοι και κυρίες μου! Το να τσιλιμπουρδίζεις στα social media είναι κέρατο. Το φιλί είναι κέρατο. Το τηλεφωνικό είναι κέρατο. Οτιδήποτε ξεπερνάει το μυαλό και παίρνει μορφή επικοινωνίας είναι κέρατο!
Τώρα λοιπόν που το διευκρινίσαμε (αν και είμαι σίγουρη ότι πάλι κάποιος έχει “απορίες”), ας ξεκαθαρίσουμε κάτι ακόμα:
Αν με κερατώσεις δε φταίω εγώ!
Τα ντααααα! Ναι, είμαστε μαζί στη σχέση. Ναι, έχω κάνει λάθη. Όχι, το κέρατο δεν ήταν δική μου επιλογή. Δεν έχει σημασία αν έγινε λίγο πριν χωρίσεις ή αν δε σήμαινε κάτι για σένα. Το γεγονός δεν αλλάζει.
Κι ας εξηγήσω ποιό είναι το γεγονός για να μην έχουμε παρεξήγηση.
Επέλεξες να παίξεις με κάποιον άλλον.
Θα ήθελα επίσης να τοποθετηθώ σχετικά με μια κατηγορία ανθρώπων που δηλώνουν ότι προσπαθούν για μία σχέση ή ότι είναι η σχέση της ζωής τους και ταυτόχρονα δοκιμάζουν ότι κινείται.
Είστε άρρωστοι! Ξεκάθαρα και ειλικρινά! Πηγαίντε σε ένα ψυχίατρο και μιλήστε του. Υπάρχει κάποιο πρόβλημα αντιληπτικότητας κι αίσθησης της πραγματικότητας.
Αν έχεις κάποια αδυναμία και δε μπορείς να συγκρατηθείς, είναι δικό σου πρόβλημα. Αν όμως, έχεις αυτήν την αδυναμία και μου το κρύβεις ή με φλομώνεις στο ψέμα γίνεται και δικό μου πρόβλημα.
Το άρθρο όμως δεν έχει τυχαία αυτόν τον τίτλο.
Στο στόχαστρο μου είσαι εσύ κουκλίτσα μου, που σε παίρνει ο δικός σου χαμπάρι και του ρίχνεις στάχτη στα μάτια σα να είναι καθυστερημένος ή σε σένα μάγκα μου, που θυμώνεις και στήνεις καυγά, όταν σου κάνει, με το δίκιο της, ζήλιες!
Και ξέρεις γιατί;
Γιατί διπλασιάζεις το κακό! Όχι μόνο κάνεις ότι κάνεις, αλλά μετατρέπεις και το σύντροφό σου σε ανόητο. Είναι τόσο κρίμα και ντροπή σου, όταν ο σύντροφος σου σε πιστεύει και ζητάει συγνώμη. Είναι πραγματικά, τόσο ελεεινό να βάζεις έναν άνθρωπο σε αυτή τη θέση, τη στιγμή που με το να σε πιστεύει, αποδεικνύει μόνο το ποσό τυφλή εμπιστοσύνη σου έχει.
Πώς νιώθεις λοιπόν, όταν σε πιστεύει, γιατί το λες εσύ, ενώ ήταν όλα εναντίον σου;
Ίχνος ντροπής… Δυστυχώς! Γιατί αν ένιωθες έστω και ελάχιστες τύψεις θα έκανες κάτι γενναίο.
Κάτι το οποίο μας φέρνει στην κατάληξη αυτού του άρθρου.
Είσαι κότα. Όχι μόνο δεν έχεις τη δύναμη και το θάρρος να είσαι άξιος του συντρόφου σου, αλλά δεν έχεις και το θάρρος να αναγνωρίσεις το λάθος και την αδυναμία σου.
Λυπάμαι πολύ γι’αυτό. Όχι, για το σύντροφό σου, γιατί αυτός αργά ή γρήγορα (αν έχει λίγο μυαλό) θα γλυτώσει από σένα. Λυπάμαι για σένα. Γιατί όπως κάνεις ένα πράγμα, έτσι τα κάνεις όλα. Οπότε, είμαι σίγουρη ότι με την ίδια ασέβεια κι έλλειψη αυτοσυγκράτησης κάνεις κι όλα τα υπόλοιπα στη ζωή σου.
Η ζωή δεν αφήνει τίποτα στον αέρα και θα στο γυρίσει κάποια στιγμή.
Δυστυχώς, το πρόβλημα δεν είναι ότι δεν αγαπάς η δε σέβεσαι το σύντροφό σου.
Τον ίδιο σου τον εαυτό δεν αγαπάς.
Αυτό το άρθρο, όμως, απευθύνεται και σε σένα που κατηγορείς τον εαυτό σου σε σχέση με τις λάθος επιλογές του συντρόφου σου. Έχω την ελπίδα, μετά από αυτό, να νιώσεις ότι δε φταις εσύ!
Έντονο άρθρο, γιατί αυτό το θέμα με τρελαίνει. Δυστυχώς, είναι πολλοί που ανήκουν στην κατηγορία που θήγει το άρθρο. Δυστυχώς, είναι πολύ εύκολο να απενοχοποιηθούν στη σημερινή κοινωνία.
Από το Life Stories όμως δεν θα λάβουν κανένα έλεος! Εδώ, ανεβάζουμε τον πήχη των απαιτήσεων για να είμαστε σίγουροι ότι θα λάβουμε μεταχείριση υψηλού επιπέδου! Αν λοιπόν, σου άρεσε το άρθρο αυτό κάνε μου Like κι άσε μου τις σκέψεις σου (είτε συμφωνείς, είτε διαφωνείς) με ένα σχόλιο ακριβώς από κάτω. Μην ξεχάσεις να κάνεις subscribe στο Blog για να μη χάσεις κάποιο από τα επόμενα άρθρα. Μέχρι την επόμενη φορά…
Φιλιά, Νίκη